طرح احداث نیروگاه غرب کارون در سال 1392 با هدف تامین برق میادین و تاسیسات نفتی غرب کارون و NGL۳۲۰۰ پی‌ریزی شد تا این نیروگاه به یکی از گام‌های بلند بخش خصوصی برای توسعه تولید برق تبدیل شود. این نیروگاه سیکل ترکیبی که به روش B.O.O راه اندازی شده، برق خود را در قالب قرارداد تبدیل انرژی و خرید تضمینی برق، بین شرکت مهندسی و توسعه نفت به‌عنوان سرمایه‌پذیر و شرکت گروه مپنا، مبادله می‌کند.
با وجود مشکلات و چالش های پرتعداد برای نیروگاه های غیردولتی، نیروگاه غرب کارون که ظرفیت نامی آن 520 مگاوات بوده و یک بلوک سیکل ترکیبی متشکل از دو توربین گازی، یک توربین بخار و نیز پست با سطح ولتاژی ۲۳۰ کیلوولت دارد، واحدهای اول و دوم گازی خود را در تابستان سال 1398 سنکرون کرده است و این دو واحد از اسفند 98 به بهره برداری تجاری رسیده اند. پیش بینی می شود واحد بخار این نیروگاه نیز در سال 1400 به بهره برداری برسد.
این نیروگاه ثمره تلاش و سرمایه گذاری گروه مپنا بوده که علاوه بر آورده نقدی خود، بخشی از سرمایه مورد نیاز را با استفاده از منابع بین‌المللی تامین کرد تا غرب کارون به جمع نیروگاه‌های سیکل ترکیبی کشور بپیوندد و سهمی در تامین برق، توسعه زیرساخت ها و رشد صنعت برق کشور ایفا کند.
این نیروگاه بخشی از طرح‌های توسعه میدان‌های نفتی غرب کارون است که جزو مهم‌ترین پروژه‌های ملی کشور به شمار می‌روند. به همین دلیل راه اندازی نیروگاه غرب کارون نه تنها یک دستاورد بزرگ ملی برای صنعت برق کشور محسوب می شود، بلکه اقدامی موثر، حیاتی و کارساز برای بهره برداری از طرح‌های منطقه با تامین برق مطمئن و پایدار توسط این نیروگاه است.
بهره مندی از ظرفیت شرکت های داخلی و استفاده حداکثری از توانایی متخصصان ایرانی، امروز غرب کارون را در حوزه انرژی اعم از نفت و گاز و برق به یک دستاورد بزرگ اقتصادی بدل کرده است. دستاوردی که نه تنها از خروج منابع ارزی کشور جلوگیری کرده، بلکه با ایجاد اشتغال، زمینه توسعه اقتصادی را نیز فراهم آورده است.