قرارداد این پروژه ملی، 24 شهریور 1404 از سوی شهردار مشهد به مشارکت شرکت واگن پارس مپنا و شرکت مهندسی و ساخت لکوموتیو مپنا به عنوان نمایندگان گروه مپنا در این پروژه ابلاغ شد.
قطار سبک شهری (LRV) مشهد از پیچیده‌ترین انواع ناوگان موجود قطار خودکشش برقی (EMU) است که امکان سیر در ترکیب با ترافیک شهری و عبور از قوس‌های بسیار محدود را داشته و با این قرارداد، گامی مهم در جهت توسعه حمل و نقل عمومی در کلان شهرهای کشور برداشته شد.
همچنین برای نخستین مرتبه، طراحی و ساخت قطار سبک شهری در کشور به یک سازنده ایرانی واگذار شده است و امید است این پروژه بزرگ، گامی موثر در توسعه پایدار حمل و نقل سبز و ارتقای کیفیت زندگی شهروندان شهر مشهد باشد و الگویی برجسته از هم‌افزایی دانش، فناوری و تعهد ملی در صنعت ریلی کشور ارائه دهد.
قطار سبک شهری، ظرفیت حمل مسافر کمتری نسبت به مترو دارد، با این حال هزینه‌های احداث آن نسبت به مترو بسیار کمتر است و به صورت ترکیبی می‌تواند با ترافیک سبک شهری مورد بهره‌برداری قرار گیرد. این سیستم جهت بهره‌برداری نیازمند احداث تونل نبوده و ارتفاع قطار از سطح زمین نیز کم است و مسافران می‌توانند داخل شهر از آن استفاده نمایند.
میزان سرمایه‌گذاری کمتر نسبت به مترو و ظرفیت مناسب جهت حمل مسافر از دیگر مزایای قطار سبک شهری محسوب می‌شود.
این قطار از سه ماژول (سه واگن) تشکیل شده و دو قطار نیز قالیت اتصال به یکدیگر دارند و ظرفیت حمل مسافر مناسب با هزینه احداث کمتر در اختیار شهرها قرار می‌دهد. این نوع سیستم حمل و نقل شهری در بسیاری از شهرهای پیشرفته دنیا در حال استفاده و بهره‌برداری است.